زمانی که برانکو بر صندلی مربیگری پرسپولیس نشست اسکواد این تیم پر بود از بازیکنان جوان و جویای نام کافیست نگاهی به اسامی آن روزهای پرسپولیس بیاندازید. علی علیپور، مهدی طارمی، فرشاد احمدزاده، امید عالیشاه، علیرضا بیرانوند، محمد انصاری، محسن مسلمان، سروش رفیعی و… همه این اسامی در آن زمان جزو جوانانی بودند که به طرق مختلف جذب پرسپولیس شده بودند.
برانکو با همین تیم جوان توانست قهرمانی‌های متعددی را به دست آورد و به نوعی با بنزین جوانی خود را بنیانگذار پرسپولیس نوین معرفی کرد.
یک اصلی که از آن زمان تا به امروز بر مدیریت پرسپولیس حاکم شده است این موضوع است که به ترکسیب تیم قهرمان نباید زیاد دست برد و تا جایی که می‌شود با قهرمانان به دور بعد لیگ پای گذاشت. یحیی گل محمدی، کالدرون و حتی اوسمار تا حدودی از این ترکیب جوان استفاده کردند.
اما نکته‌ای که این روزها پرسپولیس با آن دست به گریبان است، بالا رفتن سن نسل درخشان پرسپولیس است. شاید از زمان برانکو تا امروز معدود بازیکنانی در پرسپولیس مانده باشند. اما با نگاهی به ترکیب روز گذشته پرسپولیس این موضوع را به خوبی نمایان می‌کند.
روز گذشته پرسپولیس در بازی با آلومینیوم اراک با این ترکیب به میدان رفت:
الکسی گندوز 29 ساله در درون دروازه بود.
میلاد محمدی 31 ساله، گیورگی گولسیانی 33 ساله، مرتضی پورعلی گنجی 32 ساله، ایوب العمود 30 ساله ترکیب دفاعی این تیم را تشکیل می‌دادند.
در خط هافبک محمد خدابنده‌لو 25 ساله، مسعود ریگی 34 ساله، سعید مهری 27 ساله و یاسین سلمانی 22 ساله حضور داشتند.
در خط حمله هم عیسی آل کثیر 35 ساله در کنار علی علیپور 29 ساله قرار داشت.
همانطور که مشخص است پرسپولیس با میانگین سنی 30 سال وارد زمین بازی شد و تنها خدابنده‌لو و یاسین سلمانی ناآماده را می‌توان جزو جوانان این تیم به حساب آورد.
در خط دفاعی که یکی از پرفشارترین پست‌های فوتبال است، پرسپولیس با سن بازیکنان بالای 30 سال روبرو است. این در حالی است که در این خط فرشاد فرجی و حسین کنعانی‌زادگان به عنوان یاران ذخیره اصلی هم هر کدام 30 سال سن دارند.
این وضعیت سنی باعث شده است در این سال پرفشار بازیکنان پا به سن گذاشته پرسپولیس توان رقابت با رقبایی که با جوانی خود را مجهز کرده‌اند از نظر ذهنی و بدنی به قول معروف کم بیاورند.
پرسپولیسی که تا همین سال گذشته با پرس از بالا و تحت فشار گذاشتن حریفان در زمین خود معروف بود، امسال به تیمی تبدیل شده که در زمین خود محبوس شده و تنها و تنها با توپ‌های بلند در پی رسیدن به دروازه حریفان است، دیگر از حرکات ترکیبی لب خط اثری نیست و این مساله به تحرک کم بازیکنان و عدم توانایی آنها برای فرار از بند پرسینگ تیم حریف بر‌می‌گردد.
هواداران این روزها حق دارند تا از درویش شاکی باشند. زیرا مدیریت این تیم بدون در نظر گرفتن تقویم بازی‌های فشرده این فصل پرسپولیس نتوانست آن طور که باید و شاید تیم خود را با بازیکنان جوان تجهیز کند و دلخوش به روزهای درخشان گذشته تیمی بست که نه تنها برای لیگ ایران پیر است، بلکه در برابر حریفان آسیایی هم حرفی برای گفتن نداشت.
تغییر و تعویض مربیان هم برای این تیم کارساز نخواهد بود و اگر در این زمان موفق‌ترین مربیان دنیا را هم بالای سر پرسپولیس قرار دهید، توان بدنی این بازیکنان جوابگوی این حجم از فشردگی مسابقات نیست.
تیم مدیریتی پرسپولیس و هواداران باید با این قضیه کنار بیایند که پرسپولیس این فصل نمی‌تواند به آنچه در فصول گذشته دست یافته بود، دست یابد و از همین امروز باید برنامه‌ریزی برای تغییر نسل در پرسپولیس را شروع کنند. مساله‌ای که کارتال با بازی دادن به علیرضا عنایت زاده 20 ساله و بابایی جوان 21 ساله در بازی با آلومینیوم اراک آن را آغاز کرد.
