علیرضا عباسی اظهار کرد: امنیت غذایی یعنی اینکه بتوانیم غذای مورد نیاز را به مقدار کافی و سالم با دسترسی آسان و به صورت پایدار برای مردم فراهم کنیم. تامین این مواد غذایی ممکن است از طریق تولیدات داخلی و یا از طریق واردات و یا ترکیبی از این دو انجام شود. اما هر کدام از این مولفهها اگر به درستی انجام نشود، تهدیدی برای امنیت غذایی خواهد بود.
وی بیان کرد: از ۱۴ اقلیمی که در جهان وجود دارد، ۱۱ اقلیم آن را در کشور داریم؛ پس بسیاری از محصولات اساسی کشاورزی در کشور قابل کشت است و این ویژگی یک فرصت و مزیت در حوزه امنیت غذایی ما محسوب میشود و باید به آن توجه کرد.
عباسی ادامه داد: الگوی کشت در زمینه تولید و تامین موادغذایی باید در اولویت برنامهریزیهای امنیت غذایی کشور قرار گیرد. این الگو کمک میکند که چه محصولی را در چه منطقهای و به چه میزانی کشت کنیم.
وی افزود: در حاضر ۸۵ درصد مواد غذایی مورد نیاز در بخش داخلی تولید میشود و این اولویت بندی کمک میکند که برای ۱۵ درصدی که از واردات تامین میشود، برنامه ریزی بهتری داشته باشیم و بتوانیم این مقدار را در تولید داخلی آورده و به خودکفایی برسیم.
نماینده کرج، فردیس و اشتهارد در مجلس شورای اسلامی گفت: از طرف دیگر در مورد منابع موجود هم باید تدبیر و مدیریت استانداردی داشته باشیم، چرا که برخی از منابع تجدید پذیر نیستند و در مواردی مثل آب و خاک محدودیتهایی داریم. بنابراین با توجه به ارتباطی که این منابع با تولید دارد، بی توجهی به مدیریت منابع، پایداری امنیت غذایی دچار مشکل میشود.
وی یادآور شد: در حوزه امنیت غذایی باید بر روی آمایش سرزمینی در بخشهای مختلف و استفاده از اراضی حساسیت ویژهای داشته باشیم. چرا که اگر این اراضی به درستی مدیریت و حفظ نشود و با آبخیزداری بیولوژیکی و بیومکانیکی جلوی فرسایش خاک را نگیریم، با از دست رفتن آن، تامین غذا در حوزه کشاورزی دچار مشکل خواهد شد.
نماینده کرج، فردیس و اشتهارد تصریح کرد: اگر در حوزه دامی و کشاورزی استانداردهای تولید را رعایت نکرده و از سموم و کودهای متناسب با محیط زیست استفاده نکنیم؛ باقیمانده این سموم در محصولات کشاورزی و دامی به سلامت جامعه آسیب خواهد رساند. بنابراین سلامت غذا قبل، در حین و بعد از تولید باید در نظر گرفته شود تا مولفه سالم بودن در زنجیره امنیت غذایی محقق شود.