فتح الله بیات درباره تداوم اجرای طرح احیای کارخانه‌های راکد گفت: معتقدم که احیای کارخانه‌های راکد و تعطیل شده موجب اشتغال به کار مجدد نیروهای کار می‌شود و زمینه بازگشت کارگران بیکار شده را فراهم می‌کند.
وی افزود: متاسفانه طی سالهای گذشته با تعطیل شدن برخی از کارخانه‌ها بسیاری از کارگران بیکار و خانه‌نشین شده و ناچار به استفاده از مقرری بیمه بیکاری شدند ولی بیمه بیکاری منابع خاص خود را می‌خواهد، ضمن آنکه در این حالت کارگر اضافه کاری نمی‌گیرد و از مزایای کمتری برخوردار است در نتیجه برای تامین هزینه‌های زندگی و امرار معاش به مشاغل کاذب و غیرمولد روی می‌آورد.
این فعال حوزه کار تصریح کرد: کارگر بیکار شده به دلیل استفاده از مقرری بیمه بیکاری نمی‌تواند در جایی مشغول شود چون بیمه او بلافاصله قطع می‌شود، در نتیجه وقتی نمی‌تواند از عهده تامین هزینه‌های زندگی برآید ترجیح می‌دهد که به دنبال مشاغل غیررسمی و کاذب برود یا دستفروشی کند.
به گفته بیات، کارگری که در یک خط تولید مشغول کار است، دهها شغل مستقیم و غیرمستقیم از محل اشتغال او ایجاد می‌شود که می‌تواند در وضعیت شغلی و اقتصادی ساکنان آن منطقه اثرگذار باشد.
وی اقساط سنگین بانکی، مالیات و عوارض و ناتوانی در تامین مواد اولیه را از جمله علل ورشکستگی و تعطیلی کارخانه‌ها و بنگاه‌های اقتصادی برشمرد و گفت:بخشی از کارخانه‌های راکد مربوط به مجموعه‌های تولید لوازم خانگی و پوشاک هستند که با فعال‌سازی مجدد آنها وابستگی به واردات از خارج کمتر می‌شود و به همان میزان ارز کمتری نیز از کشور خارج می‌شود.
این فعال حوزه کار با ابراز امیدواری از تداوم سیاست احیای کارخانه‌های راکد و تعطیل در دولت چهاردهم اظهار کرد: فعال شدن مجدد کارخانه های تعطیل و ورشکسته علاوه بر کاهش نرخ بیکاری و رونق اقتصاد،در توسعه و آبادانی مناطق محروم تاثیرگذار است و موجب افزایش تولید و بهبود وضع معیشتی و شغلی کارگران می‌شود.
