به گزارش اقتصاد مدیا، foreignpolicy در مطلبی به رابطه چین و آمریکا و تقابل این دو در خصوص تعرفه‌ها نوشت:

در طول ماه گذشته، از طریق تماس‌های تلفنی و مذاکره، کانادا و مکزیک دو بار موفق شدند که تعرفه‌های گسترده رئیس‌جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، را به تعویق بیندازند و حداقل مهلت‌های موقتی کسب کنند. در همین حال، مقامات چینی رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته‌اند. مانند یک بوکسور باتجربه در اولین دور مسابقه، چین به جای حمله، به نظر می‌رسد که انرژی خود را حفظ کرده است.

با این کار، پکن ممکن است از آشفتگی جلوگیری کرده باشد، اما تعرفه‌ها را از دست نداده است. تاکنون، ترامپ ۱۰ درصد تعرفه بر تمام واردات چینی از ۴ فوریه وضع کرده و سپس این هفته ۱۰ درصد  اضافه کرده است.

این افزایش، میانگین تعرفه‌های واردات کالاهای چینی به ایالات متحده را به ۳۳ درصد خواهد رساند، در حالی که این رقم در دوران قبل از جنگ تجاری سال ۲۰۱۷، حدود ۳ درصد بود؛ یعنی قبل از اینکه دولت اول ترامپ تعرفه‌ها را اعمال کند. رئیس‌جمهور سابق، جو بایدن، نیز بعداً مجموعه تعرفه‌های خود را به آن اضافه کرد. برای رهبران چینی که به دنبال احیای اقتصاد ضعیف‌شده‌ی خود هستند، این افزایش چشمگیر تعرفه‌ها خبر خوشایندی نبوده است.

با توجه به هزینه‌های اقتصادی که تعرفه‌های ایالات متحده بر اقتصاد چین تحمیل کرده‌اند، ممکن است عجیب به نظر برسد که رهبران چین برای جلوگیری از این تعرفه‌ها تلاش بیشتری نکرده‌اند.

یکی از دلایلی که آنها این کار را نکرده‌اند، به گفته کارشناسان، این است که تحولات دراماتیک دوران ریاست‌جمهوری ترامپ با برنامه‌ریزی دقیق دیپلماسی پکن در تضاد است. آنها می‌گویند رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ نمی‌خواهد تعاملاتش با ترامپ در معرض دید عمومی قرار گیرد یا بدتر از آن، در دفتر بیضی در حالی که دوربین‌ها در حال فیلمبرداری هستند، مورد سرزنش قرار گیرد.

راش دوشی در برنامه FP Live این هفته گفت: “رئیس‌جمهور شی یک رهبر خودکامه است در کشوری که در آن نحوه تصور او از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، هم برای حزب، هم برای ارتش و هم برای مردم. فکر می‌کنم او نمی‌تواند در این زمینه آبرو از دست بدهد. و قطعا این رویکرد نرم و سازشکارانه ممکن است باعث شود که رئیس‌جمهور شی ضعیف‌تر به نظر برسد، و فکر نمی‌کنم او بخواهد که اینطور شود” دوشی یکی از اعضای ارشد مطالعات آسیایی در شورای روابط خارجی است و قبلاً به عنوان معاون مدیر ارشد چین و تایوان در شورای امنیت ملی بایدن خدمت کرده است.

پکن همچنین به وضوح می‌فهمد که تعهد ترامپ به جنگ تجاری عمیق است و احتمالاً نمی‌توان به سرعت آن را مهار کرد. ترامپ در دستورات اجرایی خود برای وضع تعرفه‌ها، به جریان فنتانیل از چین به ایالات متحده اشاره کرد و ناتوانی پکن در برداشتن “اقدامات کافی برای کاهش بحران مواد مخدر غیرقانونی” را به عنوان مبنای این اقدامات تنبیهی ذکر کرد. پکن پاسخ داده است که همکاری نزدیکی با واشنگتن برای هدف قرار دادن تجارت مواد مخدر داشته و دو کشور در این زمینه پیشرفت‌هایی کرده‌اند. مرگ‌های ناشی از اوردوز در ایالات متحده در سال گذشته نسبت به ۲۰۲۳ کاهش یافته است.

بنابراین، مقامات چینی به این نتیجه رسیده‌اند که این مسئله بهانه‌ای برای جنگ تجاری است. سخنگوی وزارت امور خارجه چین، لین جیان، این هفته اظهار داشت: “ایالات متحده در تلاش است از مسئله فنتانیل به عنوان بهانه‌ای ضعیف برای افزایش تعرفه‌ها بر واردات چینی استفاده کند.”

وندی کاتلر، معاون رئیس موسسه سیاست آسیا  گفت: “ممکن است، مانند کانادا و مکزیک، اگر مقامات چینی تعامل کرده بودند، ممکن بود مهلت معلقی به دست آورند.” او افزود: “فقط در چند ساعت گذشته، ترامپ دوباره در حال صحبت در مورد وضع تعرفه بر کانادا بر چوب و محصولات لبنی است. بنابراین به نظر می‌رسد که هیچ پایانی برای این وضعیت وجود ندارد، و شاید اینگونه است که آنها به تعامل با کانادا نگاه می‌کنند و آن را موفق نمی‌بینند.”

با توجه به چشم‌انداز جنگ تجاری وسیع‌تر و طولانی‌تر، پکن به جای تمرکز بر فریب کوتاه‌مدت، به نظر می‌رسد که خود را برای نبردهای آینده آماده می‌کند.

چین به ترامپ پیش‌نمایشی از گزینه‌های متنوع انتقامی خود داده است. در فوریه، پکن تعرفه‌هایی بر واردات انرژی ایالات متحده و برخی دیگر از کالاها وضع کرد؛ هفته آینده، تعرفه‌هایی بر طیف وسیعی از محصولات کشاورزی، از جمله سویا، اعمال خواهد کرد. همچنین برخی شرکت‌های ایالات متحده را هدف قرار داده است، تحقیقات ضد انحصار علیه گوگل راه انداخته و سایر شرکت‌ها را به فهرست “نهادهای غیرقابل اعتماد” خود افزوده است و نقاط حساس مواد معدنی حیاتی ایالات متحده را هدف قرار داده است، که نشان‌دهنده طیف وسیعی از گزینه‌های تلافی‌جویانه‌ای است که در اختیار دارد.

مقامات چینی اخیراً در پیام‌رسانی خود به واشنگتن لحنی چالش‌برانگیزتر و مقاوم‌تر اتخاذ کرده‌اند. در واکنش به تعرفه‌های اخیر، لین جیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، خطاب به ایالات متحده جمله‌ای به‌طور غیرمعمول تهاجمی بیان کرد: «اگر جنگ چیزی است که ایالات متحده می‌خواهد، چه جنگ تعرفه‌ها، جنگ تجاری یا هر نوع جنگ دیگری، ما آماده‌ایم تا آخر بجنگیم.»

و در یک کنفرانس مطبوعاتی روز جمعه در حاشیه‌ی اجلاس کنگره ملی خلق، وزیر امور خارجه چین، وانگ یی، استدلال کرد که تعرفه‌ها به ایالات متحده نیز آسیب می‌رساند.

با این حال، وانگ یی چراغ امید به آشتی را روشن نگه داشت. او گفت: «همکاری منجر به منافع متقابل و برد-برد خواهد شد،» اما افزود: «چین قطعاً در پاسخ به فشارهای خودسرانه، اقدامات متقابل انجام خواهد داد.»

در طرف ایالات متحده، به نظر می‌رسد که این احتمال کاملاً صفر نیست. ترامپ روز پنجشنبه در یک کنفرانس خبری گفت که “رابطه عالی‌ای با رئیس‌جمهور شی دارم” و اشاره کرد که با او تماس گرفته است، اگرچه او واضح نکرد که آیا تماس مستقیمی پس از ورود به کاخ سفید داشته است یا خیر. کاخ سفید بلافاصله به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

گزارش‌ها حاکی از آن است که ترامپ علاقه‌مند است در ۱۰۰ روز اول حضور خود در کاخ سفید، با شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، دیدار کند. در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ، شی جین‌پینگ در سال ۲۰۱۷ با استقبالی باشکوه از ترامپ در چین پذیرایی کرد و او را به یک ضیافت رسمی بی‌سابقه در شهر ممنوعه دعوت کرد.

شی جین‌پینگ به ترامپ نوعی رفتار دوجانبه اختصاص داد که به هیچ رئیس‌جمهور دیگری در تاریخ ایالات متحده نشان نداده بود. اما به گفته دوشی، این احساس وجود دارد که این رویکرد «واقعاً جواب نداد و شاید با این فرد (ترامپ) جواب ندهد.»

فریب‌دهی ممکن است همچنان روی میز باشد، اما در حال حاضر به نظر می‌رسد که پکن عجله‌ای ندارد.

کاتلر از مؤسسه سیاست آسیا گفت: “تعجب نمی‌کنم اگر ترامپ در ماه‌های آینده با رئیس‌جمهور شی دیدار کند. اما به نظر من، چین پیش از هرگونه دیدار، خواستار تضمین‌های زیادی خواهد بود، زیرا نمی‌خواهد رهبرش در موقعیتی قرار گیرد که تحقیر شود، خجالت بکشد یا با خواسته‌های جدیدی مواجه گردد.”