معاهده مشترک جامع راهبردی ایران و روسیه در جریان سفر دکتر مسعود پزشکیان رئیس جمهوری ایران به مسکو در ژانویه (۲۸ دی‌ماه ۱۴۰۳ ) به امضا طرفین رسید.
این سند چارچوبی قانونی را برای توسعه بیشتر همکاری های مسکو و تهران در دراز مدت تعیین می کند.
این توافق وضعیت روسیه و ایران را به عنوان شرکای استراتژیک تعیین می‌کند و همه حوزه ها از جمله دفاعی، مبارزه با تروریسم، انرژی، مالی، حمل و نقل، صنعت، کشاورزی، فرهنگ، علم و فناوری را در بر می‌گیرد.
این معاهده پس از طی فرایند تصویب در مجلس شورای اسلامی و پارلمان (دومای دولتی و شورای فدراسیون) روسیه قابلیت اجرایی پیدا می‌کند.
منابع خبری روسیه چهارشنبه ششم فروردین ۱۴۰۴ گزارش داده بودند که رئیس‌جمهور روسیه حکمی را امضا کرد که بر اساس آن، معاهده جامع راهبردی این کشور با جمهوری اسلامی ایران برای طی فرایند قانونی و تصویب به دومای دولتی ارسال می‌شود.
بر اساس دستور پوتین، آندری رودنکو معاون وزیر امور خارجه روسیه مأمور شد که معاهده جامع راهبردی ایران و روسیه را به دومای دولتی ارائه کند.
دومای دولتی (مجلس سفلی) فدراسیون روسیه روز سه‌شنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۴ لایحه دولت این کشور در زمینه امضای معاهده جامع راهبردی با جمهوری اسلامی ایران را تصویب کرد.
