هاشم اورعی کارشناس انرژی در رابطه با فشار افزایی پارس جنوبی گفت: فشار افزایی پارس جنوبی مسأله‌ای حائز اهمیت و امری واجب است زیر ۸۰ درصد از چاه‌های پارس جنوبی در نیمه دوم عمر به سر می‌برند.
وی ادامه داد: باید در نظر داشت که ۷۰ درصد از گاز مورد نیاز کشور از پارس جنوبی تأمین می‌شود و با توجه به شرایط موجود و ناترازی شدیدی که وجود دارد، کشور وابستگی شدیدی به پارس جنوبی دارد به همین دلیل اکنون باید با تزریق بخشی از گاز فشار افزایی کنیم تا بتوانیم از کاهش تولید جلوگیری کنیم.
اورعی اضافه کرد: در زمان‌های زیادی از سال ما گاز اضافی نداریم به عبارتی ریسک نمی‌کنیم تا با تزریق، گازی را اضافی کنیم به جای آنکه به شبکه دهیم و این چرخه معیوب در حال ادامه است و فشار افزایی باید در رأس اقدامات قرار بگیرد تا از این طریق از کاهش تولید جلوگیری کنیم.
وی در این زمینه توضیح داد: بر اساس آمار و ارقام سالانه ۱۰ درصد از تولید از بین می‌رود و هر سال معدل یک فاز پارس جنوبی را از دست می‌دهیم و با توجه به افزایش لجام گسیخته تقاضا فشار افزایی باید هر چه زودتر صورت پذیرد چرا که با کاهش تولید مواجه خواهیم شد
این کارشناس انرژی خاطر نشان کرد: هم در دولت سیزدهم شاهد عقد قرارداد ۲۰ میلیارد دلاری با ۴ شرکت بودیم که پس از ان اعلام شد قرارداد مشاوره‌ای به ارزش ۴۰۰ میلیون دلار بوده است. در دولت چهاردهم مجدداً با همان چهار شرکت برای فشار افزایی پارس جنوبی عقد قرارداد شد که این چهار شرکت سرمایه لازم، فناوری و تجربه مدیریتی لازم را ندارند.
اورعی ادامه داد: به دلیل تحریم‌ها و سیاست‌هایی که کشور ما در صحنه بین‌الملل اتخاذ کرده است نه شرکت‌های غربی و نه چین و روسیه حاضر به مشارکت نیستند و این مساله باید به صورت ریشه‌ای حل شود.
وی در پاسخ به این سوال که با فشار افزایی بی نیاز از واردات گاز خواهیم شد، خاطر نشان کرد: ما در زمستان به دنبال واردات گاز از ترکمنستان برای خطه شمالی بودیم اما نتیجه بخش نبود، پس از آن صحبت از واردات ۳۰۰ میلیون متر مکعبی از روسیه به میان آمد که هنوز وضعیت آن هم به درستی مشخص نشده است.
این کارشناس انرژی در خاتمه اضافه کرد: در بدترین حالت ممکن اگر با همین رویه ادامه دهیم ناترازی گاز به صورت فزاینده ای ادامه دارد و مجبور به واردات گاز خواهیم شد که نباید بگذاریم به این نقطه برسیم که مجبور به واردات گاز شویم که هم از نظر اقتصادی بسیار بد است و هم از نظر سیاسی دچار وابستگی می‌شویم. چگونه می‌توان پذیرفت که دومین کشور دارنده ذخایر گازی مجبور به واردات گاز شود.
